RPC

RPC is de afkorting van Remote Procedure Call .

Een externe procedure-aanroep (RPC) vind plaats als een programma een procedure zeg subroutine laat uitvoeren in een andere adresruimte van een andere computer/netwerkapparaat in een netwerk. RPC is een onderdeel van verspreide gegevensverwerking (distributed computing)!

De RPC wordt geschreven, of zeg gecodeerd alsof het een normale lokale procedure call is, zonder dat de programmeur de details voor de interactie op afstand expliciet vastlegd. Dat wil zeggen, de programmeur schrijft in wezen dezelfde code, of de subroutine nu lokaal is voor het uitvoerende programma, of op afstand. Dit is een vorm van client-server interactie (aanroeper is client, uitvoerder is server).

In het wereld van objectgeoriënteerd programmeren worden RPC's voorgesteld door RMI (remote method invocation). Het RPC-model impliceert een niveau van locatietransparantie, namelijk dat de aanroepende procedures grotendeels dezelfde zijn ongeacht of zij lokaal of op afstand zijn.
Gewoonlijk zijn RPC's niet identiek, zodat lokale aanroepen kunnen worden onderscheiden van aanroepen op afstand. Remote-oproepen zijn gewoonlijk een orde van grootte trager en minder betrouwbaar dan lokale oproepen, zodat het belangrijk is ze van elkaar te onderscheiden.

RPC's zijn een vorm van inter-proces communicatie (IPC), in die zin dat verschillende processen verschillende adresruimten hebben: als ze zich op dezelfde hostmachine bevinden, hebben ze verschillende virtuele adresruimten, ook al is de fysieke adresruimte hetzelfde; als ze zich op verschillende hosts bevinden, is de fysieke adresruimte verschillend.

De laatste versie (3) is in 2011 vastgelegd als RFC_7861

Bijwerken !